Gast
|
Elke stad heeft zo zijn eigen gewoontes en tradities. Buitenstaanders snappen er niets van en
kijken verward en lachend toe.
“Stroppendrager” is in het Gentse lang geen gewoon woord. Het is in historische context een scheldwoord, een spotnaam, een politiek dieptepunt. In huidige context is het een begrip. Zoals je de Antwerpse pannenbroeken, Brusselse kuikenseters, Mechelse manenblussers, Lierse schaapshoofden en Leuvense zatteriken hebt, heb je ook de Gentse stroppendragers. Rasechte Gentenaren zijn er fier op, terwijl ze er zich jaren terug nog voor schaamden. Nu nog steeds vinden we veel verwijzingen naar het gebeurde in de Gentse cultuur.
Samen met Italië is Vlaanderen één van de streken waar zich het snelste steden zijn beginnen vormen. Het indrukwekkende Gravensteen, enkele van de machtigste abdijen van Vlaanderen, samenkomst van de Leie en de Schelde en uiteraard nog tal van andere facetten van de economisch gunstige streek vormden het decor voor het Middeleeuwse Gent. Dankzij de productie en export van de erg beroemde weefsels werd Gent veruit de grootste en volkrijkste stad van Vlaanderen. Een stad van Europese betekenis die ten noorden van de Alpen slechts voor Parijs moest onderdoen. Vandaag blijft Gent een enorm boeiende en bloeiende stad. Oude buurten van de stad doen menig historicus watertanden, het actueel cultureel aanbod is indrukwekkend en met enkele van de grootste Belgische universiteiten en hogescholen heeft de stad qua toekomst zeker een grote troef in handen. Kortom, een stad waar je niet zomaar voorbij kan. En daarbij horen uiteraard tradities. De Belleman, Pierke Pierlala, de Gentsche Fieste, het Gravensteen, het Belfort, enkele kathedralen, vele kerken, pleinen, standbeelden en monumenten en uiteraard niet te vergeten, de Gentse stroppendragers. |
