Aspe

Gast

Aspe

Lezen is een mooie hobby. Als je het tenminste lezen kan noemen. Strips of website’s bekijken, noem ik geen lezen. Lezen is in de eerste plaats in een boek, of hooguit in een tijdschrift.
Wat boeken betreft heb ik alvast een tip. Pieter Aspe, een Brugs schrijver, heeft de laatste jaren heel wat bekendheid verworven. In de eerste plaats met zijn misdaadreeks met een heleboel thrillers over Pieter Van In, een hooggeplaatste bij de politie, maar vooral met de verfilming daarvan. Belgische commerciële zender VTM zond ze enkele weken lang één na één uit, maar ze zijn inmiddels ook al een hele poos uit op DVD, en te huren in elke respectabele Vlaamse videotheek.
Prachtig zijn ze. Ik las er enkele van uit, in enkele dagen tijd. In het begin zijn de boeken aangenaam om lezen omwille van de leuke situatie, vaak gezinssituaties tussen Pieter Van In en zijn vriendin/vrouw Hannelore Martens, gerechtelijk ambtenaar.
Verder naar het einde is er doorgaans een sleutelmoment waarop het (vaak moord-)verhaal wordt uitgespit, en waarop de lezer razend benieuwd wordt naar het slot;
Het einde van het boek tenslotte is meestal zenuwslopend spannend. De ontknoping nadert, de lezer weet meer dan de personages, en je wil ze wel helpen maar het kan niet.
Het slot is dan ook een echte climax. Meer dan tweehonderd bladzijden verlang je ernaar, en als je daar éénmaal aan begonnen hebt, kan je niet meer stoppen.
Een verslaving zou ik het niet noemen, maar tenminste verslavénd. Aan u om uit te maken wat u er van vindt.