W.A.H. Mulder-Schalekamp / Loes van Loon

Lieve allemaal!,

Ik ga maar weer eens een bijdrage geven !
Ik heb hier gelezen dat er veel mensen zijn die, net zoals ik, maar weinig of zelfs helemaal niet van zichzelf kunnen houden. Dat kan veel verdriet en problemen geven. Ook zorgt het ervoor dat je weinig houvast in jezelf hebt en weinig kunt genieten .
Ik heb het inmiddels WEL geleerd , al kan het voor mij nog altijd verbeteren. Meestal komt geen gevoel van eigenwaarde voort uit hetgeen je meegekregen hebt van je opvoeders. In mijn geval was het overduidelijk, ik heb geen Liefde gekend in mijn opvoeding en kreeg voortdurend ingeprent dat ik slecht was en dat ik nooit geboren had mogen worden. Nu, dat zat er bij mij wel ingebakken. Bij mijn Toon leerde ik voor het eerst in mijn leven wat "houden van "was en dat ik er mocht zijn ! Ik wist niet wat er gebeurde en het gaf mij ook angst ! Iemand die van mij houdt?? Dat klopt toch zeker niet ???
De basis werd door de Liefde van Toon gelegd.
Later heb ik veel over mijzelf geleerd in alle therapieen. Het meeste heb ik echter nog geleerd in mijn opleiding tot Reikimaster.
Om even een duidelijk punt te maken...er zijn Masters die beweren dat je bij hen Reikimaster kunt worden in een periode van 6 weken. In mijn beleving bestaat dat niet.
Mijn opleiding tot Reikimaster duurde twee en een half jaar !
Een proces waarin je een gigantische ontwikkeling in jezelf doormaakt en waarbij je soms echt tot de bodem moet gaan.
Maar het heeft me verrijkt. In mijn praktijk heb ik veel cursisten gehad die totaakl geen eigenwaarde hadden, ze waren niet in staat om van zichzelf te houden.
Wat mij en mijn cursisten enorm heeft geholpen is, wat ik noem, de spiegelzin.
De bedoeling is als volgt.
Iedere ochtend wanneer je je toilet maakt, kijk je jezelf in de spiegel recht in de ogen en zegt dan hardop tegen je spiegelbeeld : "JE VOORNAAM, IK HOU VAN JE EN IK OPEN MIJ VOOR ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE."
In mijn geval werd het dus : "INEKE, IK HOU VAN JE EN IK OPEN MIJ VOOR ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE . "
Dit zeg je 3x achter elkaar.
Wat is nu het effect van deze zin ?
Wanneer je deze zin zegt wordt na het uitspreken hiervan je immuunsysteem ogenblikkelijk versterkt !
Jullie moeten het simpelweg even van me aannemen. Tijdens mijn cursussen kon ik altijd aantonen dat deze zin voor je werkt d.m.v. een armspiertest. VOOR het uitspreken van deze zin waren mensen aantoonbaar "zwak ". NA het uitspreken van de zin toonden mensen veel sterker. Ik heb mensen totaal verbijsterd gezien toen ze dit hadden ervaren.
Hoe kan dit ?? Tot in detail kan ik het niet verklaren, voor mij is het gewoon het belangrijkste dat het werkt !!
Het heeft mij enorm geholpen.
Ook al geloof je niet in de zin en spreek je hem TOCH uit, dan werkt hij !
De bedoeling is dat je jezelf even recht in de ogen kijkt, dat is voor velen al moeilijk genoeg, en met aandacht even de zin uitspreekt. Daarna , als oefening , nog 2 x herhalen.
Na dit uitspreken ben je ongeveer 12 uur lang beschermd tegen negatieve invloeden van buitenaf. Ik raad je dan aan om de zin gedurende de dag nog een paar maal te herhalen, wanneer je het toilet bezoekt bijv.. WEL in een spiegel kijken ! Dit is heel simpelweg toe te passen...op je werk of bij het shoppen etc. Het kost je nog geen minuut aan tijd en het kost ook geen geld ! En plassen moet je altijd wel ergens !
Verwacht je visite , waar je nogal last van hebt?? Spreek van tevoren maar de spiegelzin uit....en het werkt !
Het is raadzaam om de zin op een mooie kaart te schrijven en naast je spiegel te zetten, zo vergeet je het niet.
Nadat je de zin zo, n 14 dagen hebt toegepast komt er ongetwijfeld het moment waarop je denkt": "ach, laat maar ...het werkt toch niet !" DAN JUIST is het zaak om door te gaan...je EGO gaat dan opspelen en je bent op het KEERPUNT!
Zelf geloofde ik geen bal van de zin toen ik er mee begon en had mijn twijfels : kon zo,n simpele zin zoveel doen ? Het anwoord is ; JA !
Na een tijdje goefend te hebben met de zin dacht ik bij mezelf : verrek, ik geloof TOCH dat ik van mijzelf begin te houden !
Maak je gebruik van deze zin, dan wordt het net zo,n gewoonte als eten, drinken en tandenpoetsen. Voor mij persoonlijk is deze zin een vast onderdeel om de dag mee te beginnen.
Het kan je veel opleveren wanneer je deze simpele zin gebruikt. Je LEERT met deze zin om daadwerkelijk van jezelf te houden.
Ik heb het pas op latere leeftijd geleerd, je kunt je kinderen al op jonge leeftijd deze zin aanleren. Het vormt een hele goede basis bij kinderen die op school gepest worden bijv.
JAAAAARENLANG kwam een ander bij mij altinjd op de eerste plaats....zelf bungelde ik ergens onderaan. Tegenwoordig zet ik MEZELF , op gezonde wijze, op de eerste plaats. Zonder overigens egoistisch te zijn !
Wanneer je echt van jezelf kunt houden en wanneer je jezelf respecteert zoals je bent...dan ben je ook pas echt in staat om van een ander te houden en een ander respect te geven.
RESPECT en LIEFDE voor jezelf...in mijn beleving de basis van alles.
Ik hoop oprecht dat jullie mijn tip op waarde kunnen schatten...wie het niet aanspreekt zou ik zeggen ..PROBEER het eens, het kost je niets !

Nog een tip om de dag goed te beginnen en om die wat makkelijker door te komen.
Wanneer ik ,s morgens wakker word, dan zeg ik als eerste:
"Heer God ( of Alkracht of Albron, jouw persoonlijke keuze ),
Engelen en Gidsen..ik heb de intentie om er een fijne dag van te maken. Willen jullie me daarbij helpen?" Het helpt !

Nou, ik heb mijn woord weer geschreven..veel succes met alles !
Een hele fijne dag voor allemaal en veel liefs,

Ineke.

Lieve allemaal,

Ik heb jarenlang interessante artikels overgeschreven en documenten bewaard uit allerlei bladen en diverse channelings, dat ik niet meer weet van wie de verhandeling die nu volgt afkomstig is.
En het is wel weer "frappant" (toeval? of bestaat dat niet), Ineke, dat er wordt gesproken over LIEF ZIJN VOOR JEZELF.

Het kanaal heeft dit bericht van een groep Opgestegen Meesters gekregen.

VRAAG: Wat moeten we doen om het snelst vorderingen te maken , om ons vibratie-niveau te verhogen ?
ANTWOORD: Geduld en doorzettingsvermogen, onderscheid en kalmte, om te beginnen.Een goede ondergrond is nodig om van daaruit verder te bouwen. In alle haast werk afraffelen, daar moeten we niets van hebben. Vooral de tijd nemen om goed na te denken.

ONDERSCHEID is heel belangrijk. Zonder onderscheid komen jullie gemakkelijk op zijwegen. Iedere aktie brengt een reaktie teweeg !

Wees "lief" voor jezelf, dan kunnen jullie ook liefdevol zijn naar anderen toe.
Daar hoort ook bij: lief zijn voor je lichaam, het goed verzorgen, het "schoon en puur" houden, zowel van buiten als van binnen.
Het goed voeden, met middelen die de levensenergie op peil houden, geen verslavingen aangaan, heelheid nastreven.

Ook het beheren van emoties behoort hiertoe. Reken af met woede, agressie, wraak, jaloezie, kortom, al die gevoelsstaten die het energieniveau danig naar beneden halen en die, vroeg of laat, als lichamelijke klachten tevoorschijn komen.

Leef ONBEZORGD, dat wil zeggen, zonder ongerustheid, angst, twijfels en andere gevoelsstemmingen die energie onttrekken.
Hou het hoofd helder als kristal.
Sereniteit, vrolijkheid, geluk, dankbaarheid bijvoorbeeld zijn gevoelsstaten die positief werken, die gunstige omstandigheden creêren, die problemen helpen oplossen.

Houd grote schoonmaak, al die webben, troebele sferen, obstruerende zaken, weg ermee ! We kunnen wat direkt zijn in onze bewoordingen, maar wat heeft het voor zin om er een mooi lintje om te doen ?

Puurheid, zuiverheid, dat is wat van jullie gevraagd wordt !
We willen nu heel snel werk afhandelen, belangrijk werk. Daar hebben we gezonde, verlichte en moedige mensen voor nodig.
Met verlicht bedoelen we: Die hun Licht in de wereld kunnen laten schijnen en die "licht" zijn geworden door al hun verkeerde neigingen op te geven, door al hun ballast weg te gooien.

Willen jullie daartoe behoren ? Eenieder heeft zoals altijd de vrije keus, eenieder beslist voor zichzelf ! Wij hier staan altijd klaar om jullie daarbij te helpen.

Dan willen we het hebben over DANKBAARHEID. Dankbaarheid is een gevoelsstaat, waarvan de kern in het hartcentrum ligt.
Echte dankbaarheid STRAALT gewoon, men verkeert in een VERLICHTE staat.
Wie dankbaar is, ontvangt veel, ontvangt altijd. Aan iemand die deze vibratie uitzendt, stuurt het Universum dankbaarheid terug in de vorm van geschenken, waarvoor zo iemand weer dankbaar kan zijn. Dankbaarheid is een gevoelskwestie, je kunt niet veinzen dankbaar te zijn. In de grond van je hart dankbaar zijn voor alles wat je hebt, is ware dankbaarheid.

Ineke,Ik zal jouw tip over de "spiegelzin" ook uitproberen, maar ik doe al jaren de I AM- methode. Dit zijn ook positieve bevestigingszinnen voor jezelf, bijv. : I AM JOY, I AM LOVE, I AM PEACE...etc. Natuurlijk kan dat ook in het Nederlands, maar de I AM-klank wordt geassocieerd met de universele klank AOM, dus krachtiger.

Tot zover maar weer.

Liefs, Priscilla.

Bedankt voor al jullie tips, ik ga ze eens uitproberen! Zelf denk ik altijd als ik weer eens boos op mezelf ben, of gefrustreerd omdat ik vind dat ik dom gehandeld heb, of als ik me schuldig voel over dingen, behandel jezelf alsof je je eigen kind bent. Als mijn kinderen iets uitgevreten hebben, ben ik weleens een momentje boos, maar het verdwijnt als sneeuw voor de zon om ook niet meer terug te komen. En dat moet ik bij mezelf dan ook doen. Bij mijn kinderen denk ik altijd, het is gebeurt, je hebt geleerd en ik waardeer je exact op dezelfde manier als daarvoor. Bij mezelf heb ik wel de neiging om mezelf te blijven beoordelen.

Een kennis van me geeft ook Reiki en daar ben ik laatst eens geweest. Ik barst van de ziekteklachten en voor ik erheen ging hoopte ik maar dat ze dat niet te erg zou merken. Het hele vreemde was dat toen ik daar slechts enkele minuten was ik zo licht werd als een veer, ik dacht werkelijk dat ik op zou stijgen. Zij zei ook dat ze niets van lichamelijke klachten had gevoeld maar zelf ook heel licht werd. Op een gegeven moment leek ik mijn hele lijf niet meer te voelen en voelde het alsof ik gewoon dat lijf uit zou gaan. Het was toen net alsof mijn lichaam en geest helemaal los stonden van elkaar, en alsof ik mijn geest tegen mijn lichaam aan voelde dringen van, ik wil hieruit, en of er naast mijn geest nog iets anders was, dat zei, je geest met dagelijkse zorgen is ook alleen maar iets tijdelijks hoor.
Toen ik weer naar huis ging was ik helemaal opgelucht, mijn lijf voelde echt aan alsof het gewoon een jas is die ik nu even aanheb.

Lieve mensen,

Bedankt voor jullie reacties ! Priscilla, wat jij schrijft komt op mij heel zuiver en oprecht betrouwbaar over , een grote en kostbare waarheid !
Buiten dat het nut heeft om goed voor jezelf en je lijf te zorgen geeft het ook een heel prettig gevoel om zo te handelen. Wanneer je oprecht van jezelf kunt houden , dan wil je maar al te graag ook in alle opzichten en op elk gebied, goed voor jezelf zorgen. Het een kan niet zonder het ander. En wanneer je jezelf goed verzorgd, dan straal je dat ook uit naar anderen, die dat weer als positief kunnen oppakken. Wanneer je goed voor jezelf zorgt, kun je dus ook de trilling van anderen en daarmee indirect, ook de trilling van Mioeder Aarde verhogen. Ik vind jouw aaqnvulling heel belangrijk.
bedankt daarvoor.
Ik weet niet wie het stukje over Reiki heeft geschreven, maar ook dat vind ik fijn om te lezen !
Liefs voor iedereen,

Ineke.

Lieve allemaal,

Dag Marloes, tenminste, ik neem aan dat jij het bent, de schrijfster van het laatste berichtje ! Ja, boosheid overkomt iedereen, eigenlijk al die emoties waar ze het over hadden in mijn vorige bericht. Daarom moeten we proberen er niet in te blijven, en gauw overschakelen op meer positieve gevoelens. Sommige mensen kunnen jàren boos blijven of wrok koesteren en geen vergevingsgezindheid opbrengen, en dat is heel kwalijk.

Op het onderwerp DANKBAARHEID volgde nog het onderwerp GEVEN :
Geven met heel je hart, zonder er iets voor terug te verwachten, dat is ware generositeit.
Het verhoogt je vibratie-niveau en de zegeningen en geschenken zullen niet lang op zich laten wachten.
Geef nooit iets met tegenzin, je belast er jezelf mee. Gul geven, dat maakt het ego klein. Een groot ego komt nooit hoger. Het is te "zwaar", opgeblazen, opschepperig, ijdel, arrogant. Het kan niet "door het oog van de naald".
Maak mensen blij,denk niet uitsluitend aan jezelf, je eigen behoeften, je eigen noden, je eigen welzijn. Onthoud: alles wat je uitzendt, komt meervoudig bij je terug.
Hoe meer vreugde je om je heen kunt schenken, hoe vreugdevoller God is dat zijn energie zo goed wordt besteed.
Dat is natuurlijk niet het geval als je in luxe leeft en hulpbehoevenden aan hun lot overlaat.
Daarom dat een spiritueel bewust mens altijd de GROEP voor ogen heeft.
SAMEN DELEN MET en WERKEN VOOR HET GEHEEL dat is waarvoor jullie hier op aarde zijn.
Aan rijke mensen wordt dan ook gevraagd hun rijkdom met de armen te delen.
Wees altijd vreugdevol en verheugd dat je het iedere dag zo goed hebt.
Voel je rijk, voel je welgesteld, voel je tevreden, dan zal rijkdom weldra jouw staat van bewustzijn zijn.

Liefs, Priscilla.

Ik was mijn berichtje idd weer vergeten te ondertekenen, handig ben ik he?
Ik denk dat ik soms te streng voor mezelf ben, als ik jullie stukken lees, dan denk ik wat zeur ik ook eigenlijk, ik ben eigenlijk gewoon een heel positief iemand, en ondanks dat ik weleens baal van dingetjes bij mezelf, hou ik wel van mezelf. Ik heb eigenlijk niks geen klagen.
Ik denk dat ik ook wel positiviteit en licht uitstraal want waar ik ook ben mensen trekken altijd naar me toe. Ik hoor altijd dat mensen me vrolijk vinden en positief. Ze voelen zich altijd ontspannen bij me.

Als ik jouw stuk over dankbaarheid lees, dan zie ik mezelf er wel in.
Ik verwacht nooit iets terug voor wat ik anderen geef, ik denk er zelfs nooit over na.

Soms kan ik wel over dingen blijven piekeren, en dat moet niet, ik moet mezelf ook vergeven voor dingen die niet goed gegaan zijn. Maar soms weet ik ook niet goed of het daarmee te maken heeft, of dat het signalen zijn die elke keer bij me terugkomen om me te laten zien hoe ze in mijn plan passen.
Want wat is vergeven en boos zijn op jezelf. Ik heb nog nooit gehad dat ik mezelf iets aan wil doen of dat ik een hekel aan mezelf heb, dus misschien is het niet zozeer boosheid.
Het lijkt soms of ik een veel duidelijker beeld krijg van mezelf en wat ik moet leren, en dan begrijp ik ook waarom ik de ouders heb die ik nu heb, waarom bepaalde situaties er zijn, van waaruit de voor mij fouten komen, het lijkt een geheel, en ik kan er steeds meer mee.

Het voelt ook steeds meer aan alsof ze me willen helpen. Dus moeten ze me ook wel een beetje lief vinden.
Vanmorgen vond ik het ook weer zo vreemd. De juf had vrijdag al tegen de kinderen gezegd dat ze weer van plaatsen gingen wisselen in de klas en maandag naast een ander kindje zouden zitten. Dat doen ze zo nu en dan om te kinderen te laten leren van elkaar. Mijn dochter van 6 is helemaal weg van een jongetje in de klas. Ze vroeg me zullen we het vragen aan alle Gidsen of ze ons kunnen helpen en ik dan naast die jongen kom. Het leek me dat we ze alleen voor ernstige zaken om ondersteuning kunnen vragen, dus ik zei ik weet het niet hoor. En bovendien heeft de juf waarschijnlijk vrijdag of vanmorgen vroeg de plaatsen gekozen dus kunnen ze ons niet meer helpen. En we waren weer heel laat, dus we konden geen kaarsje meer branden uit dankbaarheid als ze ons willen helpen en een kind weer helemaal gelukkig willen maken als ze naast iemand mag zitten waar ze zich zo goed bij voelt.
We vroegen het toch, en het leek werkelijk of er iemand naast me stond, ik zag niemand maar ik voelde iemand zo leek het.

We kwamen in de klas en de juf was helemaal vergeten de plekken te veranderen, dat is nog nooit gebeurt. Ze vergeet nooit zoiets.
Mijn dochtertje glimlachte in haarzelf, en zei Mam nu heb je toch nog tijd om een kaarsje te branden en dan lukt het ons.
Wat is het mooi als kinderen zo een vertrouwen hebben.
Ik was verbaasd, zouden ze ons dan zelfs met zulke niet belangrijke vragen willen helpen, nou ja voor die kleine meid toch wel belangrijk. Zou het nou weer mijn verbeelding geweest zijn dat ik iemand dacht te voelen staan.
Of helpen ze juist wel omdat ze willen dat ik weet dat ze er zijn.
Soms probeer ik het uit, en altijd wordt het beantwoord. Of heeft het te maken met iets dat je de ruimte instuurt en daarom krachtiger wordt?

Een paar weken terug was ik heel verdrietig omdat ik zo ziek was, en er toch wel een belangrijk persoon in mijn leven nooit vraagt hoe het gaat. Natuurlijk heeft een ander ook zijn redenen om nooit naar een ander te vragen, misschien angst of wat dan ook. Maar toch was ik er niet blij mee. En ik vroeg of ze me wilden helpen me er niet zo ellendig onder te voelen. De eerste keer dat ik die persoon weer zag, kwam ze naar me toe en vroeg ze me oprecht hoe het met me ging, en of ik het wel redde. Ik vond het zo gek, ze had dat nog nooit gedaan. Ze moeten haast wel geolpen hebben.

Liefs Marloes

Lieve allemaal,

Ineke, ik had je laatste berichtje niet zien staan, ik denk dat toen ik bezig was met mijn uiteenzetting over GEVEN, jij het jouwe onderwijl hebt gepost.
Ik ben niet zo'n eerste-klas-typiste, dus het intypen (met 2 vingers) neemt nogal wat tijd in beslag !

Ja, er zijn veel belangwekkende onderwerpen, waarover wij mensen hier op Aarde vragen hebben, en het is heel interessant om een geval of een probleem uit verschillende invalshoeken te bekijken.

Marloes, wat schattig van jouw dochtertje dat ze ook al op de hoogte is van Gidsen, bidden en kaarsjes aansteken !
Wel vind ik in dit geval dat je haar moet zeggen, dat, àls het zo zou zijn dat haar verzoek niet wordt ingewilligd, dus dat ze niet naast het jongetje wordt geplaatst, dat (altijd) een goede bedoeling heeft, en dat het misschien is, omdat ze haar aandacht minder op haar lessen heeft (ik noem maar wat).
Wij mensen willen eigenlijk van alles, maar we moeten erbij stilstaan en ons afvragen, of iets gerechtvaardigd of wel goed voor ons is.
In principe kunnen we alles vragen (nee heb je, ja kun je krijgen), maar als onze vragen niet altijd ingewilligd worden, moeten we nooit teleurgesteld zijn.
We moeten blijven denken : "zij" hebben altijd het BESTE met me voor, dus er zal wel een gegronde reden voor zijn, die ik nu, vanuit mijn kleine standpunt, niet kan overzien ! Liefs, Priscilla.

Iedere keer geniet ik van de verhalen die hier verteld worden, en iedere keer weer steek ik er ook iets van op dat me vooruit helpt.

Zoals Ineke ook schreef, ik denk dat de grootste gemeenschappelijke deler die we allemaal hebben hier, het niet genoeg waarderen van onszelf is.

Voor mezelf heb ik er eindelijk iets op gevonden.

Altijd als ik aan het mediteren was. Kon ik mezelf zien als een licht, maar dan was er iedere keer weer dat stemmetje dat je terugfluit, en zegt, wie denk je wel dat je bent om jezelf op een voetstuk te plaatsen.

Nu bezie ik het gewoon anders. Laat ons zeggen, ik deel mezelf in twee. Een deel is de onsterfelijke ziel, die alle herinneringen van vorige levens in zich draagt en weet waarom we hier nu geboren zijn en wat de lessen zijn die er moeten geleerd worden. Ervan uitgaande dat ik een redelijk zuivere ziel heb. (oei daar gaat dat ego weer), is de kern goed, mooi en lichtgevend.
Maar dan zijn er de persoonlijkheden in ieder leven. De ziel is de constante, het zijn de persoonlijkheden van elk van onze levens die veranderen, en waarvan we eigenlijk denken dat dit onze ware zelf is.

Nu splits ik het dus op, begrijp dat wat het gevoel is, de ziel is die naar boven komt, maar steeds weer door dat ego onderdrukt wordt. Het streven is ego en ziel in harmonie te laten komen.

Voor mezelf werkt het dus om die twee van elkaar af te splitsen en tegen elkaar te laten discusseren.

Misschien nogal verwarrend, maar voor mezelf helpt het in ieder geval wel.

Liefs Sandra

Wat mooi Sandra wat jij schrijft over de ziel en de persoonijkheid. Zo is het voor mijn gevoel ook, dat persoonlijkheidje dat nu even Marloes heet, is veel en veel groter en weet veel meer. En soms lijken daar wel vlagen van naar boven te komen.
Misschien is dat soms ook het gevoel dat je iets niet goed doet. De persoonlijkheid die bepaalde fouten maakt, en ergens dan toch de ziel die je heel in de verte hoort met dit is niet goed, of doe dit nu maar niet. Als zijnde een grote ouder, die tegen zijn kind , de persoonlijkheid spreekt.

Priscilla , ik ben blij dat mijn dochter op deze manier haar zelf kan zijn, mijn moeder moest nooit wat van deze dingen weten, en ook dat zal een reden gehad hebben, en ik zal het misschien nodig hebben gehad.
Ze is gelukkig niet zo dat ze altijd verwacht dat ze krijgt wat we vragen, ze weet dat ze het altijd wel op hun eigen manier doen. Zoals nu was ze in de klas naast een ander meisje neer gezet, maar ze had wel een hele poos in de kring naast het jongetje gezeten, en daar was ze ook reuze blij mee. Want zei ze zelf, Juf had de lijst allang klaar met wie naast wie zou komen te zitten, en wij hebben het pas later gevraagd, en toch waren ze zo lief om me een klein moment naast dat jongetje te laten zitten.
Zo voelt het voor mij ook wel, ze doen soms wel wat gevraagd wordt maar soms wel op een andere manier dan je verwacht. En soms als er lessen te leren zijn dan doen ze helemaal niets, en dat is ook helemaal terrecht.

Lieve Allemaal
Dit zijn hele mooie verhalen, Marloes had het over vergeven en boosheid, Ineke heeft het over van jezelf houden.
Ik herken dit bij mezelf, ik hield ook niet van mezelf, had een lage eigenwaarde en heel veel woede in mij maar wist maar niet waar het vandaan kwam.
Nu weet ik het wel, ik ben via helder horen aan de weet gekomen dat ik misbruikt ben toen ik 2 jaar oud was.
Heb een hele dag gehuild en getwijfeld of dit wel echt zo was maar het is inmiddels door diverse mensen bevestigd, dus wel waar.

Daarom hield ik niet van mezelf en had ik woede in mij, het verklaarde eigenlijk alles, de puzzel viel in elkaar.
Ben nu bezig met het verwerkingsproces, dat is verdomde moeilijk vooral als degene die het gedaan heeft voor je komt zitten op zn knieen om vergeving te vragen (is al 25 jaar dood)
Bah, Bah, Bah maar we komen er wel.....

Dus Ineke ik neem jou woorden ter harte.

Lieve groeten Lida

Lieve allemaal,

Kennen jullie Joyce MEYER ? Ze heeft zoveel mensen met haar boeken op weg geholpen in hun dagelijkse leven.
Ze houdt eveneens lezingen.
Onder de vele onderwerpen die ze behandeld heeft, is er één dat heet: Loving Life and Loving Yourself, op YouTube te vinden !
Lida, ze heeft hetzelfde ondervonden als jij, maar ze kon niet verder voordat ze haar vader VERGEVEN had. Ze heeft nooit van zichzelf gehouden en dacht altijd dat het hààr schuld was.
Ze heeft een ongelukkige jeugd gehad met twee bekvechtende ouders, en is tot heel laat in haar huwelijk onder een enorm schuldcomplex gebukt gegaan.
Het heeft lang geduurd voordat ze erachter kwam dat het totaal geen zin heeft om je te wentelen in zelfbeklag en om je steeds maar bepaalde dingen af te vragen.
Je moet vooruit, het beste is dus om je aandacht te verplaatsen, naar andere zaken en naar andere mensen.
Ze vertelt dat haar eerste gedachte als ze opstaat nu is: "Hoe kan ik andere mensen van dienst zijn vandaag ?"
Hier een stukje van wat ze in haar lezing zegt: > I spent many many years of my life not liking myself. For me it all started because I was sexually abused by my dad, so I had a root of shame in my life. I didn't understand that what he did to me , was not my fault ! And because he did it, I thought there was something wrong with me, so I became ashamed of who I was and when you have that kind of poison very deep in your soul, then everything you try to do after that, is coloured and poisoned by that.<

Veel liefs,

Priscilla.

Lieve allemaal,

Als voortzetting op het onderwerp op welke manier we onze energievibraties kunnen verhogen wil ik hierbij eveneens Wayne DYER vermelden, ook wel de "Father of motivation" genoemd. Al jaren behoort hij tot de meest inspirerende en spirituele leiders. Dit citaat komt uit zijn boek: WILLEN IS KUNNEN:

Stuur Liefde naar en bid voor je vijanden.

Het koesteren van boosheid en haat tegen iemand garandeert dat jij in de lage energievelden blijft waar problemen herhaaldelijk de kop op blijven steken in je leven
Ik stel voor dat je elke relatie onderzoekt, waarin je veroordelende gedachten, boosheid of haat voelt.
Vervang die gedachten met energieên van aanvaarding, vriendelijkheid, opgewektheid en liefde.
Wanneer je hart zuiver wordt, wordt je vijand je vriend, of wat nog belangrijker is, je leraar. Je ergste vijanden zijn je grootste leraren, omdat ze jou in staat stellen de emoties woede en wraak te onderzoeken, om er vervolgens bovenuit te stijgen.
Wanneer je liefde stuurt als reaktie op haat, lukt het je een van de moeilijkste dingen voor elkaar te krijgen.
Wanneer ik in mijn geweten kijk, kan ik nu eerlijk zeggen dat ik niemand heb die ik mijn vijand kan noemen, niemand die ik haat.
Ik ben in de loop van mijn leven vele keren teleurgesteld geweest. Sommigen hebben geleend en nooit terugbetaald.
Sommigen zijn hun beloften vergeten.
Sommigen hebben me verlaten voor anderen.
Sommigen hebben me vervloekt en geruchten over me verspreid. Sommigen hebben van me gestolen.
Ik stuurde Liefde naar hen allen uit met in gedachten de woorden van Boeddha: We leven pas echt gelukkig, als we degenen die ons haten niet haten.
Deze transformatie in mijn denken heeft, misschien méér dan iets anders, me uit deze regionen van lage energie doen bewegen.
Het is een krachtige strategie om je spiritueel bewustzijn te verhogen.

Dan haalt hij ook enige zinnen aan van Moeder Teresa :

Waar het op aan komt, mensen zijn vaak onredelijk, onlogisch en egocentrisch, VERGEEF HEN TOCH.
Als je vriendelijk bent, kunnen mensen je ervan beschuldigen dat je egoïstische, heimelijke motieven hebt, WEES TOCH VRIENDELIJK.
Als je geslaagd bent, krijg je valse vrienden en echte vijanden. WEES TOCH GESLAAGD.
Als je open en eerlijk bent, kunnen mensen je bedriegen. WEES TOCH OPEN EN EERLIJK.
Wat je in jaren hebt opgebouwd, kan van de ene op de andere dag worden vernietigd. BOUW TOCH.
Als je sereniteit en geluk vindt, kunnen anderen jaloers zijn. WEES TOCH GELUKKIG.
Het goede dat je vandaag doet, zijn de mensen de volgende dag vaak vergeten. DOE TOCH GOED.
Geef de wereld het beste wat je hebt, en het kan nooit genoeg zijn. GEEF DE WERELD TOCH HET BESTE WAT JE HEBT.

Zie je, uiteindelijk gaat het OM JOU EN GOD.
Het ging trouwens nooit om jou en hen !
Moeder Teresa van Calcutta

Veel liefs,

Priscilla.

Ik zal eens zoeken naar Joyce Meyer en Wayne Dyer, ik hasd nog nooit van ze gehoord, misschien moet ik me nu schamen...

Ik heb eigenlijk nog nooit iemand gehaat of iets ergs toegewenst.

Liefs Marloes

Maar wat ik wel eens moelijk vindt, is dat ik in mijn omgeving altijd voor mij verschrikkelijke uitspraken hoor over wat ze met misdadigers moeten doen. Misschien komt het door de boeken die ik gelezen heb dat ik anders denk, geen idee. Als ik zaken hoor over kindermisbruik en dergelijke dan vind ik het ook heel erg voor die kinderen, maar uitspraken als die dader moet dan maar dood of afgeschoten worden dat voel ik gewoon niet. Ik vind die daden verschrikkelijk maar toch voel ik geen haat voor zo een mens. Er moet wel actie ondernomen worden natuurlijk, maar niet met hatelijke dingen. En dan denk ik, ik kan dat nu wel zo voelen maar ben ik dan niet hypocriet als er iets met mijn eigen kinderen gebeurt en ik zou wel net zo hatelijk reageren als de mensen in mijn omgeving?

Het nieuws kijk ik ook al bijna niet meer omdat ik er alleen maar beroerd van wordt, en me gewoon positief wil voelen, soms vind ik het erg dat ik niet wil zien wat er in de wereld gebeurt. Maar ik hou bepaalde gevoelens wel rustiger zo.

Lieve Marloes,

Ik ben het met je eens dat nieuwsberichten met geweld, gewelddadige films en documentaires, vooral 'savonds voor het slapen gaan, niet bevorderlijk zijn voor je gemoedsrust. Ook ik kijk zo min mogelijk naar beelden, die m'n stemming naar beneden halen.
Nee, hoor, je hoeft je niet te schamen dat je die 2 Amerikaanse schrijvers niet kende !
Wat je opmerking over misdadigers betreft, laat ik even Loes en Hebenes citeren in DOOR LICHT VERBONDEN:

Hebenes, dan is het bijna niet mogelijk verdraagzaam te zijn.Want wij moeten onszelf soms beschermen tegen andere mensen. Zolang er nog mensen zijn die een ander zonder pardon kwaad doen, moeten wij wel veroordelen. En sommige mensen moeten echt afgezonderd worden, omdat ze een gevaar zijn voor hun medemens. God zij dank is er dan een rechter, die beslist om iemand naar de gevangenis te sturen. Mensen kunnen niet zonder deze veroordeling. Hoe kunnen wij dan totale verdraagzaamheid betrachten ?

Lucia, wij aan Gene Zijde, zijn ons ervan bewust dat dit nodig is. Verdraagzaamheid is ook iets anders dan alles maar te laten gebeuren, omdat bijvoorbeeld een moordenaar niet beter weet of niet beter wil weten.De mens heeft regels nodig en daar zitten beslissingen aan vast. Jullie noemen zo'n beslissing een veroordeling, en dat is toch echt het verkeerde woord. Noem het een bescherming, zowel voor de persoon zelf als voor zijn medemens.
Sommige mensen hebben niet de kracht of het inzicht om te bepalen wat goed of slecht is.
Verdraagzaamheid is ook accepteren. En soms moet je accepteren dat sommige mensen gescheiden moeten worden, omdat dat nodig is.
Detentie wordt gezien als een straf, maar detentie is eigenlijk een bescheming.
Wat wij betreuren is de onverdraagzaamheid die daarop volgt. Want als men deze verdwaalde ziel, deze moordenaar, wil doden door hem de doodstraf te geven, wat is dan het verschil tussen jou en hem ? Niets !
De doodstraf uitvoeren of willen, is jezelf verlagen tot een niet mis te verstane verkeerde weg.
Zolang een mens het recht neemt om een ander te vermoorden, is de verhouding zoek. En dan maakt het niet uit of je nou de veroordeelde of de veroordeler bent. Het maakt je beiden tot moordenaars.
En niemand, nee, niemand heeft het recht om de ander te doden. Moedwillig iemand kwaad doen wordt door de Alkracht en door ons aan Gene Zijde erg betreurd. Wat men veroordeelt mag men zelf niet nastreven. Ook dat is verdraagzaamheid ---en inzicht.
Volg nooit het pad van de verdwaalde ziel. Maar weet het verschil tussen goed en slecht en houd je vast aan deze normen. Dat maakt je tot een groeiende ziel.

Loes: Het is waar. We gunnen deze verdwaalde zielen, zoals Hebenes ze noemt, alles wat slecht is. Een trage marteldood, met veel pijn en ellende.
En ik begrijp dat de wens, de gedachte, ook krachtig is, bijna net zo krachtig als de daad.
Zolang wij deze gedachten hebben, verlagen wij onszelf in de diepste zin van het woord. Want dan reageren we als rancuneuze, uit haat geboren wezens. En dan gaan we niet omhoog naar het Licht, maar omlaag, naar het duister.
Ik weet dat het duister er is, omdat mijn Gids mij dat heeft laten zien en mij heeft verteld wat en waarom dat er is.
En deze verdwaalde zielen hebben in het duister aan Gene Zijde alle Licht en Liefde nodig, die ze maar kunnen krijgen. Maar ook hier op Aarde.
Want misschien kunnen we iemand hièr al tot inzicht en genezing brengen. En hem door geduld en Liefde behoeden voor het duister aan Gene Zijde.

Dus Marloes, laat de mensen in jouw omgeving dit stukje maar even lezen, misschien dat ze dan van gedachten veranderen ?

Veel liefs,

Priscilla.

Hoi Priscilla

Bedankt voor je stuk uit het boek. Dat herinnert me er weer aan hoe het werkelijk zit.
Ik kan er mijn eigen gevoel ook goed in vinden.
Ik kan het mensen in mijn omgeving laten lezen maar soms die ik het bewust niet omdat ze het dan naar beneden halen en daar krijg ik zelf alleen maar vervelende gevoelens van. Ik hoor mijn ouders in gedachten al zeggen, denk je nu echt dat het zo werkt? Ze geloven toch niet dat het zo werkt of dat er uberhaupt al iets is na de dood. En ze verklaren me compleet voor gek als ik vertel dat ik haast zeker weet dat het zo is.
Ik heb besloten dingen te delen waarvan ik weet dat ze er open voor staan en voor de rest zien ze het misschien later nog wel na hun dood of in een ander leven. Iedereen heeft zijn eigen waarheid. En ik kan me goed voorstellen dat als je een andere waarheid hebt en je dochter komt maar steeds met in hun ogen zweverig gedoe, dat je er zat van wordt.

Liefs Marloes

Lieve allemaal,

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand.....

Je ziet ze levensgroot je eigen gebreken
Waar je je zo hardnekkig op wilt wreken
Je kunt altijd wel iets storends vinden
En je daarover heel erg opwinden
Je vergelijkt je met duizenden anderen
Toch moet je je gedachten veranderen
Je hebt het idee dat ze allemaal beter zijn
Dat is geen waarheid en zal het nooit zijn
Je zou zo graag razendsnel willen rekenen
En even zo begaafd portret willen tekenen
Een virtuoos zijn in piano spelen
Of een diva in het liedjes kwelen
Zulke talenten kun je niet afdwingen
En al kun je geen enkele aria zingen
Staar je niet blind op je onvolkomenheden
Het maakt je mismoedig en ontevreden
Werk aan je kwaliteiten, dat houdt je gezond
Dan blijven je gebreken op de achtergrond
Ieder heeft zo zijn unieke manier van leven
Een kostbaar geschenk door God gegeven
Wees jezelf en laat zien wat je werkelijk kan
Daar wordt de wereld alleen maar beter van !

Liefs, Priscilla.

Lieve allemaal,

Ik heb zo de indruk dat ik op deze bladzijde "heel veel plaats " heb ingenomen met mijn tips, opmerkingen, berichtjes en gedichtjes....., behalve Marloes dan en Ineke in het begin.
Hebben jullie helemaal niets leuks of interessants te melden ?

Na een enigszins humoristisch snelgedicht (dat enige correctie behoeft ! en Ineke, je ziet wat jouw spiegelmethode teweeg heeft gebracht ), hierbij weer een "gewone" over Vertrouwen.

Engelen van VERTROUWEN

Er zijn mensen die zoeken en zij die dralen
Er zijn er ook die erbarmelijk verdwalen
Zij die de Weg niet kunnen vinden
Omdat zij zich aan illusies binden
Kijk naar binnen en volg het Licht
Daar is het helder, daar heb je zicht
Daar kun je je met ons verbinden
Toch ben jij 't zelf die de Weg moet vinden
We zijn gekomen uit hemelse sferen
Om jou Geloof en Vertrouwen te leren
Vertrouwen op ons doelgericht
Maakt jouw Weg lichter dan licht
Vertrouwen is altijd een uitkomst zien
Waar het zich er niet naar laat aanzien
Vertrouwen is gestaag verder gaan
Waar anderen verslagen blijven staan
Vertrouwen is een diep innerlijk weten
Dat je nooit door God wordt vergeten
Vertrouwen is steevast blijven geloven
Als een vlam die niet is te doven
We zullen je helpen met vereende kracht
Zoveel we kunnen uit hemelse macht
Op ons kun je eeuwig bouwen
Van jou vragen we enkel Vertrouwen.

Liefs, Priscilla.

Hoi Priscilla
Ik heb hem 3x bij me gehad op zijn knieen, de laatste keer had hij tranen in zijn ogen en zei steeds: spijt, ik heb zo'n spijt.
Ik ben om aan mezelf te werken in regressie gegaan en afgelopen dinsdag heb ik hem vergeven.
Hij kwam naar mij toe en omhelsde me, hij blij en ik blij, ik heb nu rust in mij gekregen en de brullende leeuw in mij is slapende.

Liefs Lida

Lieve Lida,

Ik zag je berichtje staan en ik moest er compleet een "deuntje" bij huilen !
Ik ben zô blij voor je,meid, dat je dat voor elkaar hebt weten te krijgen !
Wat een opluchting, hè, ik weet zeker dat je nu "kilo's" lichter bent geworden, in ieder geval voor je gevoel.
Ja, als we ergens mee zitten, al is het b.v. een slecht cijfer voor je proefwerk aankondigen aan je ouders, kan dat zo zwaar wegen, zo'n futiliteit !
En als je het er dan eindelijk uit had geperst, al mocht je voor straf dat weekend niet uit, gaf je dat toch een bevrijdend gevoel !
Dus wat temeer dit soort levensbeklemmende kwesties !!!

Veel sterkte verder en een dikke knuffel,

Priscilla.

Dank je wel xxxxx

Lieve Allemaal,

Nou Priscilla, ik heb wel wat leuks te vermelden hoor ! Jullie hebben me even gemist....ik was samen met mijn lief een paar dagen naar een hotelletje in Maastricht, heerlijk uit en genoten van het prachtige weer !
En ...ik durf het haast niet te zeggen....nu zijn we onze caravan aan het klaarmaken....op zondag 1 april gaan we voor 3 maanden naar Zuid-Frankrijk. Heerlijk genieten. Toon mee..poes mee..huisje mee !
Frankrijk...het land waar ik me zoooo thuis voel, waar ik zoveel levens al geleefd heb. Mijn hart ligt daar, als ik er kom is het voor mij thuiskomen ! Maar, ik woon nu eenmaal hier !
We gaan naar het gebied waarvan ik zeker weet dat ik daar rond het jaar 1230 herder was, met een kudde schapen !
Dit is ook bevestigd bij Loes en Heeb. Het gebied is de Provence, meer nog de Luberon, dat is een onderdeel van de Provence.
Toen ik 15 jaar was, dus ongeveer 45 jaren geleden, kreeg ik gedurende anderhalf jaar Franse les op het gymnasium. Ik bakte er niks van, had er krappe voldoendes voor. Ik vond de taal moeilijk. Dat verbaasde mij enigszins, omdat ik een talenknobbel heb en graag vreemde talen spreek. Ach, het was nu eenmaal zo !
Nooit heb ik meer iets met de Franse taal gedaan.
Totdat...ik ruim 30 jaren later voor het eerst kamperen ging in Frankrijk. Ik voelde me er ogenblikkelijk thuis en voelde herkenning, terwijl ik er in dit leven nog nooit eerder wasn geweest.
Vanaf de eerste dag dat ik er was sprak ik de Franse taal vloeiend weg...iedereen die me hoorde praten was verbijsterd hierover en ikkke....iksnapte er niks van.
Totdat ik in het zuiden ergens in de middle of nowhere in een echt boeren/plattelands kerkje belandde...ik wist zeker dat ik in deze kerk geschuild had voor het hevige noodweer, toen ik herder was. Wat een ontroerend moment...om nooit meer te vergeten !
Het gebied is zooo enorm spiritueel in mijn beleving. Ik kom er tot rust en ik kan er zo goed mediteren.
De geur daar...zo anders ! Ik voel me daar in dat gebied zo nauw verbonden met Gene zijde ! Dat een mens dat zo mag beleven. Ik ben er enorm dankbaar voor.
Tijdens mijn vakantie probeer ik wel het forum zo nu en dan te lezen en zo af en toe mij te melden hoor ! het is veel te leuk bij jullie hoor !
Priscilla...heb ik het zo weer een beetje goed gemaakt ?? Hahaha...
Vertel ons toch nog eens even of je de mooie gedichten zelf schrijft ?
Ze zijn prachtig !
Nou, ik groet jullie allemaal zonnig, voordat ik vertrek meld ik me nog !
Liefs voior allemaal,

Ineke.

Ineke wat ontzettend gaaf en leuk dat je zo'n mooie herinnering hebt.
Ik heb zo de neiging om te zeggen: waarom ga je daar dan niet wonen haha.
In ieder geval heel veel plezier met de voorbereidingen en wat fijn dat het weer helemaal goed gaat met je mannetje.

Liefs Lida

Hoi lieve allemaal,

Lida, we hebben voor jaren terug wel overwogen om naar dat gebied te verhuizen definitief. Maar omdat destijds er veel Amerikanen waren die huizen kochten ging de prijs daarvan drastisch omhoog..het werd ombetaalbaar. Nu zou het zomers wel heel fijn zijn om in dat gebied te wonen, maar in het naseizoen en de winter is het daar erg eenzaam, dat wordt dan weer een heel ander verhaal. Ik weet niet of ik dat kan. Nu hebben we de gelukkige omstandigheden dat we er ruim 5 maanden per jaar met de caravan kunnen verblijven..me dunkt, alle reden om dankbaar te zijn !

Gisteravond heb ik met grote ontroering gekeken naar het programma " Memories ". Ach, ik kijk wel eens ernaar, maar meestal boeit het me niet zo. Anita Witzier heeft niet altijd mijn voorkeur. Gisteravond keek ik dus.
Er was een vrouw in, ze zal denk ik toch wel in de 70 zijn nu.
Toen ze 18 was en in Australie woonde ontmoette ze de Liefde van haar leven, Graham. Hij was van dezelfde leeftijd. Beiden hielden oprecht veel van elkaar en voelden daadwerkelijk dat zij voor elkaar bestemd waren. op zekere dag mochten zij samen naar een bal. De vrouw had met haar vader afgesproken om na afloop te zullen slapen bij een oom.
Welnu, de jongen had 2 hotelkamers, NETJES, gereserveerd en beiden brachten dus de nacht samen door. Het was voor beiden de eerste keer dat zij de liefde mochten proeven op deze manier. De vader van de vrouw kwam er achter.
De volgende dag, bij thuiskomst , werd de vrouw verplicht op familiebezoek gestuurd. De vader ontbood Graham bij zich thuis toen zij weg was. Hij was furieus en bedreigde Graham met een mes...hij waarschuwde de jongen dat hij dit mes zou gaan gebruiken wanneer Graham OOIT nog contact zou zoeken met de dochter.
Graham, zelf amper 18 jaar, zag zich toen genoodzaakt om te verdwijnen en het contact te verbreken. De vrouw hoorde en zag niets meer van hem. Zij begreep maar niet waarom.
Zowel zij als Graham trouwden beiden met een ander, maar deze huwelijken liepen stuk. Hun beider levens waren totaal verwoest. Het contact met vader en dochter is sindsdien verstoord.
In 1995 wilde de vrouw wederom met iemand trouwen. Voor dat trouwen had zij nog eenmal telefonisch contact met Graham, die haar vertelde dat ZIJ BEIDEN destijds hadden moeten trouwen. Zij werd door deze uitspraak zo overdonderd, zij voelde echter hetzelfde, dat zij niet goed hierop kon reageren. En WEER raakten zij elkaar kwijt !
Nu kreeg ze , via Memories, weer contact met haar Graham.
Ze was verbijsterd en zeer ontroerd dat Graham nog alles wat aan haar herinnerde had bewaard...fotoos , brieven, etc.
Ze was ook zeer verbijsterd toen ze het verhaal van de bedreiging van vader hoorde, dat had zij nooit geweten. Zeer groot was dan ook de schok!
Toen zij elkaar weer voor het eerst, na ruim 50 jaren, zagen was er grote ontroering bi9j beiden !
Ook ik was hierdoor zeer ontroerd. Er sprak uit de ontmoeting tussen deze beide mensen zo ontzettend veel zuivere en oprechte liefde ! Ze waren altijd van elkaar blijven houden ! Ze hadden beiden, heel terecht, geen "spijt" over hun allereerste liefdesdaad, maar ze waren bij dat ze het met elkaar gedaan hadden ! Een mooie herinnering was het voor beiden. Wat een prachtige emoties om te zien ! Hoe die vader ook daadwerkelijk 2 levens verwoest heeft.....
Het deed me denken aan mijn eigen liefdesverhaal.
Ik was amper 17 jaar toen ik Toon ontmoette. Beiden wisten we vanaf de allereerste seconde dat we voor elkaar bestemd waren. hoe mooi was deze ontmoeting door het Universum gearrangeerd. Toon was destijds in dienst van de Marine, hij was dus vaak en heel lang afwezig. We schreven ontelbare, eindeloos lange brieven naar elkaar. We bewaren ze nog altijd met grote zorg.
Dankbaar ben ik altijd geweest om deze Liefde, om dit grote geschenk uit de Hemel.
Er zijn , in vroegere jaren, heel wat ouders geweest die hun kinderen nadelig hebben beinvloed waar het ging om de Liefde.
Eens te meer is het voor mij duidelijk dat jonge volwassenen al op vroege leeftijd heel zeker kunnen zijn van de "ware Liefde ".
Natuurlijk is het de taak van ouders om hun kinderen daarin op te voeden , te begeleiden en om, waar nodig , te beschermen hierin. Zeker gezien de "Loverboys "van tegenwoordig.
Maar een verhaal als waar ik gisteren een beetje deelgenoot van was, doet bijna mijn hart breken !
Ik ga "mijn "Toon maar eens extra knuffelen!

Liefs voor iedereen !,

Ineke.

Lieve Ineke,

Daar zowat niemand animo had om te reageren, ben ik ook maar een paar daagjes weggebleven van deze site.
Ik had immers al zôôveel geschreven !
HARTstikke leuk, fantastisch om te lezen dat je er éventjes tussenuit kan piepen, alhoewel...., 3 maanden is best lang !
Heel interessant ook om te horen dat je zo'n LEVENSlange band hebt met Frankrijk.
Wat het Frans betreft, veel mensen vinden het inderdaad een moeilijk uit te spreken taal.
Vroeger, in mijn tijd, als leerlingen mochten kiezen, dan werd het Frans als eerste van de lijst geschrapt.
Toen ik op de HBS kwam, hadden de meeste kinderen al een jaar Frans achter de rug, dus ik moest in 3 maanden tijd mijn Frans bijspijkeren om op niveau te komen.
Na 2 maanden was ik al verder dan de meesten.
Onze lerares, Mme Verdier (een rasechte Française), vond zelfs dat ik zo'n goede uitspraak had, dat ik alle lesjes voor de klas moest opzeggen.
Mijn oma en mijn moeder hebben altijd een voorkeur gehad voor het Frans, maar ondanks hun verwoede pogingen hebben ze nooit vloeiend Frans kunnen spreken en ze hadden vooral moeite met de grammatica.
Ik wil hier alleen maar mee aangeven dat je een voorkeur of "hart" kunt hebben voor een land of een taal, maar daar niet persé "goed" in hoeft te zijn.
Omgekeerd kan het je ook "aangewaaid" komen zonder dat je weet waarom.
Dat heb ik me trouwens aldoor afgevraagd, omdat ik in sommige boeken heb gelezen dat als je zo "bekend" bent met een bepaalde taal, je in 9 van de 10 gevallen één of meerdere levens in dat land geleefd moet hebben.
De verhalen van Bernadette Soubirous en Jeanne d'Arc hebben me altijd gefascineerd en toen ik over de Katharen las, "voelde" of "vond" ik dat ik daar best mee te maken kon hebben gehad.
Zij leefden meer naar de Pyreneeën toe (Carcassonne, Albi, Béziers, Montségur....).
Voor jou is het leuk dat je een speciale bevestiging hebt gekregen van Hebenes/Loes met betrekking tot je herdersleven in Frankrijk.

Ik zal speciaal voor jou dit bericht eindigen in het Frans :
Je te souhaite un séjour agréable en compagnie de Toon et de ton chat.
Je suis certaine que tes journées là-bas seront remplies de joie et de bonheur, et de longues heures de méditation...!
Juste avant de partir tu pourrais nous laisser encore un dernier message pour nous dire au revoir, si tu veux bien sûr. Pour l'instant je vous souhaite d'excellentes vacances et je te dis : à bientôt !

Toutes mes amitiés, Priscilla.

Ma chere amie, je vous remercie bien pour ta lettre ! Avec grand plaisir j,ai lu !
Hartstikke leuk hoor ! Ik zal zeker nog wel schrijven hoor, voordat ik vertrek.
Nog even terugkomen op het feit dat er zo weinig gereageerd werd de laatste dagen. Lieve Priscilla, je kunt nooit teveel schrijven ! De een heeft nu eenmaal meer de behoefte om te schrijven en te delen dan de ander, gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde toch ?
Laat je er niet van weerhouden om, als je behoefte hebt, veel en vaak te schrijven ! Ik lees je vertelsels maar wat graag. De een is ook meer aktief dan de ander hierin ! Bovendien is het , voor het eerst, prachtig wer. Ik kan me zo voorstellen dat veel mensen daardoor buiten aan het genieten waren.

Ik denk dat veel mensen hier je berichten op waarde schatten en ze graag lezen dus !
Enfin, gros bissous a toi !
Avec bien salut !

Liefs voor iedereen,

Ineke.

Bernadette Soubirous.....ook ik ben heel erg geinteresseerd in haar. De films over haar heb ik ontelbare malen gezien. Het boek heb ik eveneens vaak gelezen. De naam van mijn Vormheilige is, niet zo verwonderlijk, Bernadette.
Haar spoor in de Pyreneeen heb ik in 1996 helemaal gevolgd.
Niet alleen het Heiligdom in Lourdes gezien en ervaren, maar ook waar ze gewoond, geleefd en gewerkt heeft. Heel bijzonder. Als alfsluiting van deze "tour "en als eerbetoon aan haar gaan we deze reis ook Nevers bezoeken, de stad waar Bernadette, in nog uitstekende staat, liogt opgebaard !
Hoe bijzonder toch !

Liefs,

Ineke.

Ineke heel veel plezier in Frankrijk, wat mooi om je verhalen te lezen.
Ik spreek geen woord Frans maar vind het wel een hele mooie taal om te horen.

Priscilla wat een mooi gedicht over Engelen van vertrouwen.
Ik denk ook dat je niet snel teveel schrijft, ik vind het ook leuk om te lezen. En ook leuk om hier te komen, alleen ben ik soms niet in de gelegenheid, ik werk in de zorg en heb veel onregelmatige diensten, veelal in de avond. En mijn kleine meiden houden me overdag bezig.
Ook heb ik soms een aantal dagen dat ik helemaal pc moe ben, niet moe van jullie verhalen hoor, maar dan heb ik soms echt het idee dat ik de computer een tijdje uit moet laten en gewoon met mezelf bezig moet zijn, wat klinkt dat ego he? In de vorm van mediteren of rustig nadenken, of de natuur in gaan.

Liefs Marloes

Hoi lief mens !,
Nou , dat je soms de pc even een paar dagen uit laat kan ik me goed voorstellen. Ik vind niet dat het iets met je ego te maken heeft, meer met het feit dat je heel goed en zorgvuldig met jezelf omgaat. Heel goed naar jezelf luisteren en jezelf en je lijf geven waar je behoefte aan hebt, dat doe je en dat is wel heel gezond !
Dat zouden meer mensen moeten doen .
Wanneer ik zelf ,s avonds laat nog achter de pc zit, dan slaap ik prompt slecht, een duidelijk teken toch ?
Iedereen een fijne , zonnige dag !

Liefs,

Ineke.

Prachtig Ineke
Kippenvel en een brok in mijn keel.

Liefs Lida