W.A.H. Mulder-Schalekamp / Loes van Loon

Ik ben een cursus gaan volgen om er goed mee leren om te gaan maar de ontwikkeling is er al heel lang alleen heb ik het 11 jaar weggedrukt.
Vooral de twijfels waren erg bij mij, wel, niet, wel, niet pffff ik werd alle kanten opgeslingerd.

Ineke ben blij dat het goed gaat met je vriendje Wink

Groetjes Lida

Een tijdje terug zag ik in gedachten een of ander rooster, rasterwerk voor me, met allemaal licht en verschillende kleuren erin. Ik zal het vast eens ergens gezien hebben, in een boek of iets dergelijks ik heb geen idee en begrijp ook niet waarom het zomaar opkwam.

Nu van het weekeind was ik doodop, had de hele nacht goed geslapen, maar toch bekaf wakker. De kinderen wilden naar de bioscoop, dus gingen we. Ik had het idee dat ik mijn lijf erheen moest slepen en toen we eenmaal daar in die stoelen zaten, had ik alweer het idee of ik een marathon had gelopen. Nog even en ik moet hier nog gaan liggen dacht ik. Ik was inwendig een beetje nijdig en dacht kan ik nu niet gewoon genieten van een film hier met de kinderen inplaats van constant te lopen piekeren wat er nu exact loos is en welke stappen ik moet ondernemen met mijn gezondheid. Ik deed mijn ogen dicht, en vroeg geef me alstjeblieft wat licht. En toen kwam er weer dat rooster voor mijn ogen, boven mijn hoofd, ik zag er allemaal licht doorheen gaan, met een soort van schitteringen erin. Toen ik mijn ogen weer open deed, voelde ik me ineens veel fitter, het leek net of ik nieuwe energie had.
Ik was hoogstverbaasd, hoe kan een moeheid van dagen nu verdwijnen met enkel het beeld van een rooster in je hoofd. Zit het dan echt allemaal tussen mijn oren? Ik heb de verdere dag ook geen medicatie hoeven nemen.

Ik heb dat rooster nog nooit gezien, en snap ook niet waarom zich opeens zoiets visualiseert in je hoofd.
Heeft iemand een idee wat dit rooster zou kunnen zijn?

xx Marloes

Lieve allemaal,

Een onderwerp dat veel stof heeft doen opwaaien, lees ik !
Ik persoonlijk heb workshops altijd gemeden, omdat ik al héél gauw vind dat er exorbitante bedragen worden gevraagd. Kennis moet gemakkelijk beschikbaar zijn voor iedereen.
Mijn zus heeft er heel wat afgelopen, waaronder kleurentherapie, psychometrie (bij Peter v.d. Hurk) en Reiki 1 en 2, want 3 (Masteropleiding) kon ze niet betalen. Schandelijk wat ze daarvoor vroegen !
Ik hield het uitsluitend bij boeken lezen en de meeste boeken haalde ik bij de Slegte. Zij op haar beurt vond het essentieel voor haar "groei".
Zo is iedereen anders met verschillende behoeften en ik kan het dan wel zonde vinden van het geld, er zijn bosjes mensen die het er graag voor over hebben. Sommigen denken zelfs dat, hoe meer geld ze neertellen voor iets, hoe waardevoller iets is !
Reiki 3 bijv. was volgens haar zo duur, omdat er "geheime" symbolen werden geopenbaard. Een soort elitair systeem dus, waarbij het aantal leerlingen logischerwijze beperkt zou blijven.
De opmerking van Marloes dat een Gids ons leidt naar boeken en workshops heeft me aan het denken gezet. Zou een Gids iemand die het minimumloon verdient afsturen op een workshop van 600 euros ? Zou hij ervoor zorgen dat zijn pupil het bedrag kan betalen ? Zo van : als het echt noodzaak is, dan zijn de middelen daar ?
Het is het overdenken waard.
Alles is betrekkelijk, want zelfs een boek (en dan vooral dit soort boeken), wordt door bepaalde mensen duur gevonden, ze geven het geld liever aan iets anders uit. Door de jaren heen heb ik zo vaak opmerkingen gehoord als: "heb je nu alwéér een boek gekocht, in middels heb je er best een fortuin aan besteed !"
Op zo'n moment stel je jezelf gewetensvragen, in die zin van : ik kan er inderdaad dankbaar voor zijn dat ik het kan doen waar zoveel andere mensen op deze aardbol niet eens in hun eerste levensbehoeften kunnen voorzien !
In een volgend berichtje wil ik ook even terugkomen op het onderwerp roken.

Liefs, Priscilla.

Hoi Priscilla

En ik moet ook weer nadenken over jouw schrijven, Zou een Gids iemand die het minimumloon verdient afsturen op een workshop van 600 euros ? Zou hij ervoor zorgen dat zijn pupil het bedrag kan betalen ? Zo van : als het echt noodzaak is, dan zijn de middelen daar ?

Misschien wel maar ik denk dat als ze echt een bepaalde kant met je opwillen het wel makkelijker gaat. Het is immers je planning, en ze zullen misschien vast wel mensen op je pad sturen die je helpen.
Zo vind ik het altijd vreemd dat ik vroeger toen ik door mijn opvoeding nooit met dit soort dingen bezig was, geen mensen kenden die dat deden.
Nu heb ik deze interesse wel, en kom ik in aanraking met allerlei mensen die opeens mijn vriendinnen worden en dezelfde interesses delen.
Mijn vriendin gaf me eens een boek van Loes van Loon, toen kende ik de boeken nog niet, en nam me eens mee naar een paranormale avond. Dat waren juist de mensen die vast niet voor niets op mijn pad kwamen.
Soms voel ik me wel eens eenzaam omdat vele mensen in mijn omgeving niks met dit soort zaken hebben. Zoals mijn familie, en mijn collegas en dergelijke.
Een heel tijd terug zag ik een vrouw op het schoolplein ze bracht voor het eerst haar kind naar school, en ik dacht jouw ken ik, ik weet alleen niet waarvan, we raakten later in gesprek, we kenden elkaar nergens van, maar we zijn nu vriendinnen, en blijken echt precies dezelfde interesses te jhebben. Dan denk ik, herken je toch iets van dezelfde interesses? Of herken je elkaar als zijnde de planning elkaar tegen te gaan komen.

Ik denk eigenlijk ook wel weer dat Gidsen niet heel blij zijn als er veel geld gevraagd wordr voor iets wat veel minder kan. En dat ze dat juist misschien weer niet aansturen. Of misschien juist wel om een ander zijn gevoel te versterken dat iets niet goed is en het anders aan te pakken.
In mijn omgeving wordt ook wel cursus in reiki gegeven en dat is echt niet zo duur, dus ik denk dat ze dan liever iemand op je pad sturen die zo is.

Ik las ook in Loes haar nieuwe boek over Mediums die veel geld vragen en thuisavonden willen organiseren. De verenigingsavonden gaan daardoor verloren en mensen die eenzaam zijn en misschien geen mensen kennen waar ze uitgenodigt worden voor zo een avond, die vallen naast de boot.
Dat is eigenlijk best rot, en ook als mensen niet genoeg geld hebben om naar zo een openbare avond te gaan.

Lieve Marloes,

Ik weet niet of jij het bent, want je hebt je berichtje niet ondertekend, maar ik denk het haast van wel.
In mijn voorbeeld heb ik natuurlijk een "uiterste situatie" genomen, want ik ben het met je eens dat er bepaalde situaties van bovenaf worden bestuurd !
Ik kan nog niet met jullie meepraten over het nieuwe boek van Loes, want ik krijg het pas nadat mijn zus het heeft gelezen.

Liefs, Priscilla.

Sorry Priscilla, ik ben helemaal vergeten te ondertekenen, maar je wist wel dat ik het was..
Het geeft niet dat je een uiterste situatie hebt genomen, ik vind het gewoon al leuk om na te denken hoe alles dan zal zitten.
Ik vind het gegeven planningen soms best moeilijk. Je kunt er van uit gaan dat ze je helpen je planning te volgen, maar het is toch wel afhankelijk van hoe jouw ziel iets oppakt, wat als je iets niet ziet als planning, of iets denkt te moeten doen en je hebt het gewoon helemaal bij het verkeerde eind, dan mis je een planning.
Of wat nu als je op een bepaalde manier over jezelf denkt, en je denkt dat kan ik, en zij denken, helemaal mis, je kunt het helemaal niet.

Misschien moet ik niet over dat soort dingen nadenken en gewoon leven, maar toch denk ik er over na...

Hopelijk heeft je zus hem snel uit Priscilla... Normaal lees ik de boeken van Loes in 1 keer uit, maar nu leg ik het elke keer weg om over na te denken, misschien zit ik meer in de nadenkfase..

Liefs Marloes

Lieve Loes en Hebenes.

Ik lees ook altijd trouw jullie schrijfsels voor Aurora in de zondagseditie. Nu heb ik tijden terug eens een stuk gelezen over ziekte, maar ik kan het nergens meer vinden. Ik heb daar toen veel aan gehad en zou het graag nog eens lezen.
Ik herinner me dat het een voor mij heel duidelijk stuk was, waar ik heel veel aan had.

Liefs Marloes

Lieve allemaal,

Mag ik me even voorstellen : Verwoed rookster vanaf mijn 15e jaar gedurende zo'n 25 jaar, waarin 3 pakjes per dag gewoon(te) waren.
Ik herinner me dat mijn (arme) man er talloze keren , soms 's avonds laat,,op uit moest om voor mij een pakje te bemachtigen, omdat ik mijn quantum had overschreden. Niet te geloven NU !
Onvermoeibaar rookte ik zelfs in de auto, waar èn man èn kinderen gedwongen waren mee te roken. Is het niet schandelijk ? In tijden van "schaarste" ging ik zelfs op zoek naar half opgerookte peuken in de asbak. Onvoorstelbaar NU !
Van vrienden had ik een sigaret in een afgesloten glaskoker cadeau gekregen met het opschrift: "Voor het geval dat..." Het geval dat kwam inderdaad ! Ik heb de koker gewoon aan diggelen geslagen ! Op zo'n moment weet je dat je ver heen bent !!
Niet lang daarna ben ik van de ene op de andere dag gestopt om 2 redenen: Ik werd me opeens BEWUSTvan het feit dat IK het was die het leefmilieu bepaalde voor mijn directe naasten, dat ik ze als het ware DWONG om die bezwangerde lucht in te ademen, m.a.w. ik had geen enkel respect voor ze ! Reden 2 was een financiële reden: sigaretten werden hoe langer hoe duurder, ik werkte niet en mijn man heeft dat altijd voor me moeten bekostigen. Opeens vond ik mezelf onuitstaanbaar, ja, zelfs walgelijk en verwend !
Maar die BEWUSTWORDING werkte als een bevrijding !

Uit een gezin met 2 rokende ouders, is het "normaal" dat alle kinderen dat in navolging doen ? In ieder geval heb ik 2 broers en een zus die nog steeds aan de sigaret zijn en die niet van plan zijn te stoppen. Nog niet.
Ik weet maar al te goed dat hoe meer er met de aanmanende vinger wordt gezwaaid en hoe meer we mensen met een verslaving proberen ervan af te brengen, hoe meer weerstand dat opwekt !
De persoon moet er ZELF van overtuigd zijn, hij moet BEWUST worden.

Hierbij wil ik bepaalde zinnen aanhalen wat Hebenes zegt over verslaving in boek 1, Door Licht Verbonden :

Groot is ons verdriet als de mens zichzelf verliest in de stoffelijke verslaving. Het groeiproces wordt op alle manieren belemmerd omdat men zich focust op de verslaving in plaats van op het gevoelsleven en de beleving van de feitelijke gebeurtenissen.
Helaas moet ik zeggen dat IEMAND DIE EEN HEEL LEVEN IN EEN VERSLAVING BIJFT HANGEN, DIT LEVEN BIJNA VOOR NIETS HEEFT GELEEFD.
Er zijn echter genoeg zielen die tijdens het stoffelijke leven het INZICHT vergaren dat de verslaving een VERDWALING is. Het behoeft geen betoog dat wij dan ontzettend trots zijn op degene die de kracht en de moed opbrengt om weer op het goede pad te komen. Het getuigt van moed en inzicht als iemand de verdwaling achter zich laat en zijn levensweg weer vervult in de beleving van feiten die hem verder kunnen brengen naar zijn doel, de vervolmaking van de zielegroei.
Ik vind het belangrijk om nog even aan te geven dat de "verloren tijd" van de verslaafde niet totaal nutteloos is geweest. Want wie begrijpt de verslaafde beter dan de ex-verslaafde ? De ex-verslaafde begeleidt de verslaafde, geeft troost en verlichting waar nodig.

Ik heb met mijn getuigenis willen bewijzen dat zelfs de hardnekkigste roker
ervan af kan, als hij dat WIL, echt met hart en ziel wil, en ik ben reuze blij dat ik op tijd "tot inkeer" ben gekomen !

Liefs,

Priscilla.

Lieve Pirscil

Ik kon niet slapen en als dus nog jouw bericht. Het verdiend een reageren. Wat moedig dat je zo gereageert hebt, wat een kanjer ben je.
Ik zelf heb ook wel gerookt, waarom geen idee, ik pafte erop los, en heb het nu helemaal losgelaten uit het niets. Ik rookte pakjes vol en van de en op andere dag ben ik er klaar mee. Evenals drank , ik kan best drinken, soms drink ik echt stom, denk ik stop nu waar slaat het op. Ik ben niet verslaafd ofzo maar soms zijn alle remmen weg, denk ik iets nodig te hebben wat ik niet nodig heb.
Net of ik de boekjes helemaal te buiten moet gaan, en of ik overgevoelig ben voor het leven en alles wil vergeten.

Als ik jouw verhaal lees van verwoed roker van je 15de tot je 25ste denk ik niet dat het zozeer een verslaving is maar meer een onbewuste vlucht om geen pijn te voelen.
Anders zou je wel ouder zijn, maar dat zal misschien mijn persoonlijke mening zijn.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx Marloes

Marloes, zoals jij jezelf bekijkt, als 'onwaardig' om gidscontact te krijgen bvb, zo was het bij mij ook ... je wil niet als 'groot ego' overkomen, en die bezorgdheid van je is erg mooi, heel nobel. Ik zie een mooi mens, die grote zuiverheid betracht. Maar sorry, ik vind je niet liefdevol naar jezelf toe. Je oordeelt, veroordeelt jezelf, je zet jezelf op een soort van 'waarderingslijn' helemaal onderaan op de ladder. Hoe kan je je nu ontwikkelen als je weigert je ogen te openen voor wat er Nu Is, voor wie jij Werkelijk Bent? In de tijd dat ik nèt zo keek als jij, stond ik in mijn toilet eens mijn handen te wassen, keek gedachteloos in het kleine spiegeltje boven de waskom, en terwijl ik een luide stem hoorde zeggen 'Don't you think it is time to remember who you really are?', vonden mijn ogen hun spiegelbeeld en een glimp van Grootsheid, vlak voor de angst weer toesloeg : "help, een stem, ga weg, ik zeg toch dat jullie me met rust moeten laten" Smile

Ik kon prachtige dingen meemaken, ze delen met anderen, soms met heel tastbare 'bewijzen', om dan vlak erna alles van tafel te vegen en te zeggen : 'cut the crap'; mijn omgeving was getuige van 'wondertjes', maar zelf deed ik mijn ogen stijf dicht. In de vroege winter vroeg ik eens (jaja, vragen deed ik wel, maar antwoorden verdroeg ik niet Wink

) een keer een teken : Mag ik ajb een geweldige job vinden waar ik op spiritueel gebied volledig mezelf mag zijn? Toen ik mijn ogen opende zat er in het midden van mijn blikveld op het gordijn een vlinder, met oranje, wit en zwart, wel 8 cm groot, met gespreide vleugels, met opengevallen mond stapte ik er naartoe, want ik dacht eerst dat het een hallucinatie was... de vlinder bleef zitten, dus ik heb enkele (ook gekke ; ) )vriendinnen gebeld, die meteen langskwamen. Toen ik de voordeur opende en zei : kom snel, toen bleek de vlinder weg... we hebben de ganse woonkamer doorzocht, niks meer. Toch geloofden ze me. Ik allang niet meer natuurlijk. De volgende dag kreeg ik telefoon van een school, met een jobaanbieding. Ik heb er 'godsdienst' onderwezen, hoewel dat niet mijn vak is, en ik heb dat gedaan op een heel eigenwijze manier, mijn leerlingen en ik, we creëerden en we keken onze ogen uit, 30 14-jarigen die tegelijk allemaal zwaar onder de indruk zijn van aanwezigheid uit de niet-geziene wereld, sommigen met mij die de veelkleurige wezens zagen zweven... de connectie met die prachtige zielen, het was mijn mooiste onderwijservaring ooit. Wel 'gevaarlijk' natuurlijk , in een katholiek bastion. Enkele maanden later, toen ik eindelijk eens werk ging maken van de speelgoedchaos van mijn kids, kieperde ik een plastic bak om, en wat viel er tussen het speelgoed op de grond ? 'Mijn' vlinder, dood maar nog steeds met gespreide vleugels. Toen pas ging ik zèlf ook geloven dat het een ècht teken was geweest.
Lieve Marloes, en iedereen die nog vastzit in 'te weinig zelfliefde', ik geloof dat het begin van elke weg is : jezelf graag zien. of dat nu de weg naar meer intuïtie is, of naar mediumschap, of naar gelukkig zijn in je job, of naar vrede hebben met je eigen leven, èlke weg.
Het is dus in elk geval een goeie zet om dààrmee te beginnen...
Oeeeeew, moeilijk he, omdat we gordijnen rondom ons heen hebben dichtgetrokken, omdat de hele maatschappij ons liever 'hanteerbaar' ziet dan 'groots', wij Zijn die maatschappij, vergeet dat niet Smile

In ons stukje van de wereld, met alle stress en armoedebewustzijn, durf ik bijna zeggen 'maatschappijn'. Die ene minuut moed, die je nodig hebt om daaruit te stappen , en jezelf opnieuw te evalueren in desnoods de wc-spiegel, die mààkt dus wel degelijk het verschil.
Ik KON niet zeggen tegen mijn spiegelbeeld : hee jij bent leuk, lief, mooi en goed en ik hou van jou. Ik begon meteen te kokhalzen wanneer ik probeerde. Ik ben daarom heel klein begonnen : 'ik ben bereid om mezelf graag te zien. Ik hoef daartoe geen halsbrekende toeren uit te halen of mezelf dingen wijs te maken, maar als het zo mag zijn, dan wil ik openstaan voor de mogelijkheid dat ik op een dag mezelf echt graag zal zien.'
Als je nu graag wil lezen dat er toen een wonder gebeurde, met hocus pocus pas, dan moet ik je teleurstellen, grijns, ik heb de hele weg geknokt, en als je met je neus zo dicht bij de verharde weg zit, dan zie je enkel het grind , de stenen, het zand en niet de weg. Maar : ik bleef wèl gaan, op gevoel, altijd opnieuw de focus : ik ben bereid om mezelf echt graag te zien.
Ik ben ook altijd dieper en dieper op mijn intuïtie gaan vertrouwen, en na 'succes' bleef ik ook steevast bezig die intuïtie te minimaliseren. Ik 'ben er nog niet helemaal', want als dat zo was, dan was ik nu aan de andere kant, als gids Wink

Maar de impact van Zelfliefde ervaren, die is Magisch. Die gun ik elk mens. Dàt is het echte wonder, en dat is precies waar engelen en gidsen ons bij willen helpen, ultiem. de sluiers afleggen en zien en laten zien Wie Je Werkelijk Bent. Een wezen van Licht en Liefde. Tot slot van mijn beknopte uiteenzetting :p : de tekst van de Inauguration van Nelson Mandela, een prachtige inspiratie.

Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness
That most frightens us.
We ask ourselves
Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?
Actually, who are you not to be?
You are a child of God.
Your playing small
Does not serve the world.
There's nothing enlightened about shrinking
So that other people won't feel insecure around you.
We are all meant to shine,
As children do.
We were born to make manifest
The glory of God that is within us.
It's not just in some of us;
It's in everyone.
And as we let our own light shine,
We unconsciously give other people permission to do the same.
As we're liberated from our own fear,
Our presence automatically liberates others.

In liefde,
Anja

Hier ik weer, ff, hehe, ik las bladzijde acht, omdat ik al even niet komen lezen was , hier, en ik heb in bovenstaande gereageerd op een stukje van die bladzijde. groot is mijn verbazing dat er nog zoveel op blz 9 staat, lol, en allemaal zo diverse onderwerpen... het zou wel fijn zijn als we wat meer konden opsplitsen, of doen jullie dat al ? lol. Ik wil wel overal over meepraten maar ik zie door het bos misschien niet meer alle bomen Wink

dus , Marloes, als voorgaand bericht van mij 'zomaar op je dak lijkt te vallen', dan weet je dat het een reactie is op iets wat je een paar dagen geleden schreef Smile

sorry hoor, ben ook niet zo technisch aangelegd ... maar een bladzijde negen vinden, dat zou in het vervolg toch nog moeten lukken <3 Anja

Lieve Marloes,

Dit berichtje om te zeggen dat ik niet tot mijn 25ste, maar dat ik 25 JAAR LANG gerookt heb, dus tot m'n 40ste jaar !
Niet dat ik daar zo trots op ben, verre van dat, maar het is de strikte waarheid.
Ik zou willen dat het alleen 10 jaar van mijn leven besloeg, want zoals je verder in de uitleg van Hebenes leest, is de hele verslavingsperiode VERLOREN TIJD !
Ik ben dan ook helemaal géén kanjer, want ik heb niets heldhaftigs gedaan !
Het is juist een periode geweest waar ik andere mensen tot last was en dat vind ik heel erg.
En al jaag ik alle sigarettenrokers van dit forum tegen mij in het harnas, ik vind het onverantwoordelijk en niet getuigen van respect voor anderen, dat mensen in deze tegenwoordige tijd met zoveel luchtvervuiling en hele gebieden die ontbost worden daar nog een schepje bovenop willen doen, en er maar lustig op los blijven paffen, zoals jij dat noemt.
Dan zijn ze echt niet bewust bezig. Ja, ik kan het nu gemakkelijk zeggen, krijg ik zo vaak te horen.
Dat is het nu juist, ik wéét waar ik over praat !
Al die ochtenden waar de eerste gedachte gefocust was op die "heilige" sigaret : voor de koffie, tijdens de koffie, nà de koffie, voor het eten, nà het eten, zelfs na het tandenpoetsen !
Iedere gelegenheid werd te baat genomen om er maar ééntje op te steken.
Uit die periode heb ik geen enkele foto van mij zonder.
Als ik met mijn zus aan het winkelen ben en zij om de haverklap uit de winkel loopt om buiten aan haar behoefte te voldoen, dan heb ik zô met haar te doen !
Jij bent het zelf niet die de touwtjes in handen hebt, je wordt geregeerd, je bent geen meester over jezelf , en dat is héél triest !
Om geen zeggenschap te hebben over je doen en laten !
Ook komt het je humeur niet ten goede, en dat is voor de anderen om je heen best wel lastig, om altijd maar "op eieren te moeten lopen".
Velen die mijn verhaal hebben gehoord zeggen : God zeg, wat was jij dan verslààfd met je 3 pakjes per dag, ik rook er mààr 10, of 15, in ieder geval niet zovéél, ik kan er zo mee ophouden !
Dat is natuurlijk kletskoek, want waarom doe je dat dan niet ?
Je wéét toch dat het ongezond is ?! Het trieste feit is dat ze niet kunnen stoppen, want zoiets doe je niet "voor je plezier".
Je bent geconditioneerd, je doet het uit noodzaak, want je lichaam vraagt erom.
Wat ben ik blij dat ik ervan af ben en ik hoop toch zo voor mijn broers en zus dat ze hun verdwaling, zoals Hebenes zich uitdrukt, tijdig inzien !

Het is ondertussen weer zo'n hele lap geworden !

Veel liefs, Priscilla.

Lieve Anja, bedankt voor je bericht.
Het is niet dat ik mezelf helemaal niet waardeer hoor, ik heb vele mindere eigenschappen, maar ook goede. Ik vind mezelf wel een hele goede lieve moeder voor mijn kinderen, ik vind dat mijn man het getroffen heeft met zo een partner als mij. Ik vind mezelf een hele leuke vriendin voor mijn vriendinnen. Als ik in de spiegel kijk ben ik tevreden. En ik ben verder ook wel blij met mijn karakter. Maar ik kan me niet indenken dat een Gids contact met me zou zoeken. Ik schat mezelf dan inderdaad niet op die waarde in dat ik denk dat zoiets echt gebeurt.
Ik moet waarschijnlijk echt veel meer vertrouwen hebben.
Leuk om jouw ervaringen te lezen! Mooi gedicht ook!

Lieve Priscilla,

Oeps dan had ik even niet goed gelezen. maar goed dan komen er flink wat jaren bij, en blijf je nog steeds een kanjer hoor, je bent gestopt! Misschien zijn er voor jouw gevoel jaren weggegooid, maar je hebt het wel overwonnen.
Een verslaving zal vast heel wat met omgeving doen, maar aan de andere kant ik ken ook mensen die zoveel roken, en verslaafd zijn maar van wie ik heel veel hou en die een hele grote betekenis voor me hebben.
Loes van Loon rookt toch ook las ik, die heeft toch ook een heeel zinnig leven.
Ik ben het er mee eens dat het zonde is voor je lijf je geest en noem maar op, en misschien weggegooid maar je hebt vast in al die jaren dat je rookte ook goede dingen gedaan.
Misschien is het storend als een partner elke keer sigaretten wil hebben op allerlei momenten, maar ja mijn vent ligt elke nacht zowat te snurken, soms lijkt t wel of ik naast een zaagmachine lig, er zijn altijd wel storende factoren. Het leven zit soms vol van dwalingen en als we er van leren is het in mijn ogen goed. Misschien heb je wel in je planning opgenomen aan het roken te slaan en proberen er vanaf te komen. Nou je hebt die les dan maar mooi afgerond!

Liefs Marloes

Hoi lieve mensen!!

Goeie genade....wat wordt er verteld !!! Haha, prachtig gewoon, maar op deze manier is het niet bij te benen mensen !!
Zomaar een klein woordje, heb weinig tijd.
Anders denken jullie nog dat ik in winterslaap ben....
Priscilla...ik vind je dus echt wel een hele grote KANJER dat je je rookverslaving hebt kunnen stoppen. dat vind ik grandioos, denk er zelf ook maar in heel positieve zin over, je hebt een grote les daarin geleerd. Jezelf een schuldgevoel aanpraten over de tijd dat je nog rookte is verspilde energie.
Je bent ten alle tijde MENS op aarde en een mens is niet volmaakt en perfect. Gelukkig mogen we fouten maken !!
Dikke pluim voor jou !
liefs voor allemaal,

Ineke.

Hoi allemaal. Heeb heeft het in het boek over gevoel wegdrukkende verslaving, zoals harddrugs en drank. Waardoor je in een staat van apathie komt.
Ook weer duidelijk. Maar goed, zonder veroordeling, iedereen kan kiezen voor wat men wil. Dat staat voorop.
Zolang we respect blijven houden voor iedereen hun keuze, is alles oké.
Loes

Lieve Loes,

Bedankt voor de nadere inlichtingen m.b.t. het onderwerp verslaving en wat Heeb uiteindelijk bedoelt !

Aan de ene kant ben ik blij dat die 25 jaren dus geen "verloren tijd" zijn geweest, maar ik herken mijn vroegere gedrag toch wel in wat hij zegt :

"De verslaving heeft als gevolg dat het stoffelijke lichaam hierom vraagt, obsessief, gestuurd vanuit het lichamelijke verlangen." en "Verslaving is onder vele noemers te verstaan, mits het met het stoffelijke te maken heeft en dwangmatig gedrag veroorzaakt."

En mag ik ook vragen onder welke noemer "gokken" wordt geplaatst ?

Als jij of Heeb hierop wil antwoorden, graag !

Liefs, Priscilla.

Hihi, kan het even niet laten. Maar ik blijf lekker doorpaffen. Niet overdreven veel per dag, maar lekker smakelijk.

Sjorrie hoor, kon het echt niet laten ff ondeugend te zijn.

Fijne avond allemaal, en super al die reacties hier. Elk lekker zijn zegje doen.

Sandra xxxx

Lieve Sandra,

Je hebt me zo laten lachen met je "ondeugend zijn" .
Kon je de verleiding niet weerstaan ?
Heel begrijpelijk, een verslaving is niet zo één twee drie weg te krijgen !
Ik leef met je mee .

Liefs, Priscilla.

Ik hoop dat jullie begrijpen dat ik niet steeds kan antwoorden.
Maar goed> Verslaving!
Heeb zegt hierop> Ieder obsessief gedrag wat leidt tot het wegduwen van de realiteit, kan men een verslaving noemen.
Zo ook gokken. Een verslaving komt voort uit een leegte in het Zelf.
Loes

Lieve Loes en Heeb,

Hartelijk dank voor jullie antwoord.

Héél lief van je Loes, dat je in je drukke tijdschema (ik zie dat het al over middernacht is !) nog tijd vrij wil maken om ons te helpen met bepaalde gewetenskwesties en vragen waar we mee zitten !

Ook mijn welgemeende dank dus aan jouw lieve Heeb !

Verslaving, een "hot item" waar we boekdelen over kunnen schrijven, vooral vandaag de dag.

Veel liefs, Priscilla.

Graag gedaan lieverd. Loes

Tja, ik rook helaas ook en veel maar ik ben er inderdaad achter gekomen, net wat Loes zegt, wegdrukken van de realiteit.
Ik heb hierover 2 prachtige boeken in handen gekregen, dit zijn echte eye openers.
De sleutel tot Zelf-bevrijding en De hoorn des Overvloeds.

Fijne dag allemaal.
Lida

Ode aan onze Gids

Mag ik jullie vragen, lieve mensen
Wat kunnen we ons beter wensen
Dan een trouwe Gids voor het leven
Ons genadig door God gegeven
Die ons lijden kan verzachten
Die lankmoedig op ons blijft wachten
Die ons steunt bij onze taken
Die ons helpt met vele zaken
Waar we alles aan kunnen vragen
Want hij kan heel veel verdragen
Maar wanneer we een misstap begaan
Hij daarin niet met ons mee kan gaan
En lijdzaam en soms lang moet wachten
Voor wij willen veranderen van gedachten
We veroorzaken dan groot verdriet
Maar dat weten we zo dikwijls niet
Laten we er dus goed aan denken
Dat hij zijn leven aan ons wil schenken
Hij laat ons nooit helemaal alleen
En helpt ons zéker weer op de been
Onze Gids is een vriend voor het leven
Laten we hem al onze Liefde geven !

Lieve allemaal,

Van wie is dat mooie gedicht over de Gids ? Priscilla, is die van jou ? Dat is weer een hele mooie !
Hebben jullie gisteren ook zo genoten van de eerste zonnestralen ?
Ik kan me voorstellen dat Loes en Heeb niet op alle vragen die we hier hebben in kunnen gaan. Dat is ook niet de bedoeling.
ZELF bewust worden, met elkaar delen en zelf blijven zoeken naar antwoorden is ook leerzaam en verrijkend.
Het zelf ondervinden, hoe moeilijk soms ook, blijft de beste leeerschool.
Het Universum....zo oneindig en zo veel omvattend !
Fijn dat we hier kunnenn merken dat heel veel mensen zich bewust worden. DAAR gaat het om...de antwoorden komen dan wel.
Hoe dan ook , ik vind het wel prettig dat Loes hier ook leest. Zo weten zij en Heeb wat er leeft bij ons, waar we mee bezig zijn. Dat geeft hun weer stof voor nieuwe boeken ! Het zal hun ongelooflijk goed doen, dat wij waarachtig iets doen met hetgeen ze ons aanreiken, er lering uit trekken en zo onze kennis uitbreiden.
Boeken aanschaffen vormt een groot bezit. Het verrijkt je kennis, is leerzaam. Boeken, je kunt er ook steeds op terugvallen om er nog eens iets in op te zoeken. Het geeft ook vaak houvast , steun en troost, zeker de boeken van Loes en Heeb.
Dus....dankjewel Loes en Heeb, dat jullie ons zoveel handvatten geven waasr we mee verder kunnen !
Wij voelen ons daardoor zeer gesteund !
Liefs voor iedereen,

Ineke.

Lieve Ineke,

Inderdaad heb ik even geprofiteerd van het feit dat iedereen buiten van het zonnetje aan het genieten was om (weer) een gedichtje op dit forum te plaatsen.

Ik ben het hélemaal eens met wat je in dit laatste bericht hebt geschreven, over Heeb en Loes en over het bezit van boeken, dus daar hoef ik niets aan toe te voegen. Heel goed verwoord !

Ondertussen heb ik ook de tijd genomen om al jullie verhaaltjes en berichtjes weer even door te nemen, en waar je schrijft dat Hebenes er best achter kan hebben gezeten dat je ineens de ingeving kreeg om wat meer over jezelf te vertellen, heeft dat mij de "inspiratie" gegeven voor deze kleine lofzang op onze Gidsen !
Op deze manier heb ik ze ook even "in het zonnetje" gezet.

Veel liefs, Priscilla.

Wat een mooi gedicht Priscilla. Bedankt!

xxx Marloes